Για τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο στις 08/03/2020
Ως αναρχική ομάδα Περάματος νιώθουμε την ανάγκη να διατυπώσουμε τη συλλογική μας τοποθέτηση σε σχέση με τα συμβάντα στο Πολυτεχνείο στις 08/03/2020 που αφορούν άτομο της ομάδας μας και κατ’ επέκταση όλες/ους μας. Τον Π τον γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια, αρχικά ως σύντροφο με τον οποίο έχουμε υπάρξει και δραστηριοποιηθεί στην ίδια ομάδα και πλέον ως φίλο. Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν είναι εχέγγυο μη σεξιστικής συμπεριφοράς και είναι αυτονόητο για όλες/ους μας πως μία «καθώς πρέπει κοινωνική συμπεριφορά και δράση» δεν τοποθετεί κανέναν σε θέση «υπεράνω πάσης υποψίας».
Πριν λίγους μήνες ο Π μας ενημέρωσε πως η ομάδα Παράσιτα στην οποία συμμετείχε του ανακοίνωσε πως έχουν να του προσάψουν κάποιες κατηγορίες για τις οποίες θα συζητούσαν άμεσα .Ύστερα από περίπου έναν μήνα και χωρίς να έχει υπάρξει κάποια συλλογική διαδικασία γνωστή σε εκείνον, του ανακοίνωσαν βράδυ, μέσα σε 5 λεπτά, στη μέση της πλατείας χωρίς κανένα περιθώριο αντίλογου, ότι δε μπορεί να συμμετέχει πια σε αυτή την ομάδα και επιπλέον να εξαφανιστεί από τον αναρχικό χώρο (ειδάλλως θα υποστεί τις συνέπειες όπου τον πετύχουν). Αφορμή για τον αποκλεισμό του ήταν κάποια σεξιστική/παραβιαστική πράξη σε βάρος της πρώην συντρόφου του κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, σύμφωνα με την ενημέρωση που τους έκανε η ίδια. Όταν ο Π ρώτησε σε ποια πράξη αναφέρονται πήρε μια συγκεχυμένη και αόριστη απάντηση ενώ του ανέφεραν πως υπάρχει και κάτι άλλο που θεωρούν πως δεν χρειάζεται να του γνωστοποιήσουν και εκδιώχθηκε, με βάση όσα μας είπε ο ίδιος. Και σε εμάς δήλωσε πως έχει πλήρη άγνοια για ποιο πράγμα/πράξη/κατάσταση τον κατηγορούν, όμως θα προσέγγιζε τα Παράσιτα ξανά για να μάθει. Αρχικά και εμείς μείναμε έκπληκτοι/ες και δεν ξέραμε πως να διαχειριστούμε αυτή την πληροφορία, όμως αντιληφθήκαμε πως πρόκειται για ένα σοβαρότατο ζήτημα. Έτσι αποφασίσαμε να το παρακολουθούμε διακριτικά αφενός με εμπιστοσύνη προς τον φίλο και σύντροφο Π, αφετέρου με τη γνώση πως όλες/οι μας είναι πιθανό να αναπαράγουμε σεξιστικές ενέργειες ακόμα και εν αγνοία μας καθώς οι ιδέες και οι πρακτικές της πατριαρχίας με τις οποίες μεγαλώσαμε δεν είναι δυνατόν να αποτιναχθούν πλήρως από πάνω μας από τη μια στιγμή στην άλλη. Ήμασταν σχεδόν βέβαιοι/ες πως θα μας προσεγγίσει κάποιο μέλος των Παρασίτων με κάποια πολιτική διαδικασία (από κοντά ή γραπτά), όμως κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής. Επ’ουδενί δεν πήραμε ούτε πρόκειται να πάρουμε ευνοϊκή ή μη θέση προς καμία κατεύθυνση μέχρι να ενημερωθούμε για τα γεγονότα. Σε καμία περίπτωση δε θέλαμε να παίξουμε το ρόλο του δικαστή και να διαβάσουμε μηνύματα που κατά τον Π αποδείκνυαν την «αθωότητά του» σε όσα γνώριζε ότι του προσήπταν μέχρι τότε.
Απ’ όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, ο Π προσπαθούσε για περισσότερο από δύο μήνες να προσεγγίσει τα Παράσιτα για να μάθει για ποιό ακριβώς πράγμα τον κατηγορούν, είτε από τη ίδια την πρώην σύντροφό του είτε από όποιο άλλο άτομο επιθυμεί εκείνη να ορίσει (εφόσον ίσως δεν αισθάνεται πως θέλει να αναπαράγει κάποια τραυματική της εμπειρία) όμως δεν ενημερώθηκε και δεν έμαθε ποτέ (κατ’επέκταση ούτε και εμείς). Έτσι πήρε την απόφαση να γράψει και να στείλει ένα εσωτερικό κείμενο που συνειδητά επέλεξε να μην κοινωποιήσει παρά μόνο σε συγκεκριμένες συλλογικότητες/άτομα αλλά και στα ίδια τα Παράσιτα. Στο κείμενο εξέθετε την προσωπική του θεώρηση για το πως συνέβησαν τα πράγματα αλλά και τις πολιτικές τους προεκτάσεις όπως τις αντιλαμβάνεται ο ίδιος (ανέφερε επίσης κάποιες δικές του κατηγορίες για άλλα θέματα προς συγκεκριμένα άτομα που δραστηριοποιούνται στα Παράσιτα, που όμως εμάς δε μας αφορούν καθώς δε γνωρίζουμε κανένα από αυτά τα άτομα και δεν επιθυμούμε να εμπλακούμε σε αυτή τη διαμάχη). Και για εμάς, ο δρόμος της γνωστοποίησης της όλης κατάστασης και η προσπάθεια της πολιτικής επίλυσής της, μας φάνηκε ο μόνος λογικός και έντιμος δρόμος που θα μπορούσε κάποιος να ακολουθήσει.
Ύστερα από αυτήν την ενέργεια φάνηκε πως τα Παράσιτα ενοχλήθηκαν αφού σε άσχετο τόπο και χρόνο πλησίασαν με εκνευρισμένο τρόπο και ύφος ένα άτομο της ομάδας μας που συνάντησαν στο κέντρο τυχαία. Το περιεχόμενο της συζήτησης ήταν αν είναι ο Π στην ομάδα μας και αν η ομάδα έχει πάρει θέση σε σχέση με το κείμενό του.
Για το λόγο αυτό αλλά και αντιλαμβανόμενες/οι ένα τεταμένο κλίμα, αποφασίσαμε την Κυριακή 08/03/2020 4 άτομα (1 συντρόφισσα και 3 σύντροφοι μεταξύ των οποίων και ο Π) να επισκεφθούμε την αντισπισιστική συνέλευση στην οποία ξέρουμε ότι συμμετέχει πλήθος ατόμων που αποφάσισαν τον αποκλεισμό του Π για τις κατηγορίες τις οποίες ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να μάθουμε, προκειμένου να ενημερωθούμε. Να διευκρινίσουμε πως ακριβώς ο ελαχιστότατος αριθμός των ατόμων από πλευράς μας, έδειχνε και τις προθέσεις μας να πάμε για να συζητήσουμε/ενημερωθούμε και όχι να τσακωθούμε με μία συνέλευση 15-20 ατόμων. Η απόφαση να είναι παρόν ο Π έχει να κάνει αφενός με τη δυσκολία για εμάς για συναισθηματικούς και συντροφικούς λόγους να χωνέψουμε όλη αυτή την κατάσταση και θα ήταν σημαντικό για εμάς να ακούσουμε την τοποθέτησή του πάνω σε όσα περιμέναμε να του καταλογίσουν. Κάνουμε αυτή τη διευκρίνιση με πλήρη συνείδηση και γνωρίζοντας ότι για αυτόν τον λόγο μπορεί να βρούμε πολλές/ους απέναντί μας. Ακόμη, είχαμε σοβαρές ανησυχίες για τη σωματική ακεραιότητα του συντρόφου μας και παρά την ουδέτερη στάση που θέλαμε να κρατήσουμε, δε θα μπορούσαμε να αφήσουμε να γίνει βορρά στις ορέξεις οποιωνδήποτε ατόμων νομίζουν πως μπορούν να αποφασίζουν και να διατάζουν για τα τεκταινόμενα του αναρχικού χώρου. Τουλάχιστον όχι πριν ακούσουμε κάποια συγκεκριμένη και σοβαρή τοποθέτηση εναντίον του Π. Ακόμη, πρόθεσή μας ήταν να σταματήσει αυτό το «σπασμένο τηλέφωνο» που παίζεται εδώ και μήνες και να γνωρίζει και ίδιος επακριβώς τους λόγους του πιθανού επερχόμενου ή μη αποκλεισμού του από την ομάδα μας, καθώς για εμάς αυτό ήταν ένα πιθανό σενάριο.
Φτάνοντας στο Πολυτεχνείο και στη προσπάθεια του Π να εισέλθει στον προαύλιο χώρο μία κοπέλα άρχισε να τον βρήζει, να ουρλιάζει «όπως είσαι έφυγες, πάρε τα μούτρα σου και δρόμο κ.α.» και του έκλεισε την καγκελόπορτα στη μούρη. Τότε η συντρόφισσά μας άνοιξε ξανά την πόρτα και ρώτησε «για ποιον λόγο δε τον αφήνουν να μπει, τι έχει κάνει και πως θέλουμε να μάθουμε τι έχει συμβεί γιατί δεν έχουμε μάθει τίποτα». Αμέσως μαζεύτηκαν περίπου 15 γυναίκες και 3-4 άντρες που στην πλειοψηφία τους ωρύονταν και έβριζαν. Παρότι εμείς λέγαμε ξανά και ξανά πως «δεν έχουμε ιδέα τι έχει συμβεί, δεν υπερασπιζόμαστε κανέναν και θέλουμε απλώς μια ενημέρωση για να μπορούμε να πάρουμε θέση» το μόνο που εισπράτταμε ήταν βρισιές, σπρωξιές και ατάκες μέσα από ουρλιαχτά όπως «δε θα μιλήσουμε με κανέναν», «δε θα έρθουμε σε κανέναν διάλογο», «δε θα εκθέσουμε κανένα βίωμα» κ.α. Πολύ σύντομα κάποιες γυναίκες άρχισαν να χτυπούν τον Π ο οποίος αμυνόταν παθητικά προσπαθώντας μόνο να καλυφθεί. Κάποιες άλλες έσπρωχναν τη συντρόφισσά μας και προσπαθούσαν να την χτυπήσουν και μια τα κατάφερε, με αποτέλεσμα εκείνη να ανταποδώσει. Θέλουμε να διευκρινίσουμε πως όσες γυναίκες χτυπήθηκαν, καμία από αυτές δεν τη χτύπησε πρώτη η συντρόφισσά μας. Αντίθετα, τις επιτέθηκαν πρώτες και μαζικά σε 4 διαφορετικές στιγμές. Ταυτόχρονα εξέφραζαν οργή και απορία γιατί η συντρόφισσα ανταπέδωσε στη βία τους προφανώς γιατί θεωρούν πως δεν είχε δικαίωμα να προστατέψει την εαυτή της απέναντι στη δική τους διαρκή αναζοπύρωση της χειροδικίας. Σε ότι αφορά τους άλλους 2 άντρες της ομάδας μας, αυτοί προσπαθούσαν να μπουν ανάμεσα και να αποκλιμακώσουν την κατάσταστη. Αντ’ αυτού εκτός από τις γυναίκες που τους χτυπούσαν, 3-4 άλλοι άντρες τους επιτέθηκαν χωρίς όμως να καταφέρουν κάτι. Ο νόμος του ισχυρού (λόγω όγκου) και η δική τους ιδεολογική αυθεντία στην οποία πιστεύει η συγκεκριμένη ομάδα (κάτι που διατύπωσαν και ευθέως) μας ήρθε κυριολεκτικά στο κεφάλι. Όλη η κατάσταση εξελίχθηκε σε ένα θέατρο του παραλόγου, με τον/την καθέναν/καθεμιά να λέει τον καημό του και ότι άλλο του ερχόταν στο κεφάλι, γι’ αυτό και τελικά αποχωρίσαμε.
Κατά τη διάρκεια του σκηνικού, ουδέποτε βρίσαμε καμιά/κανέναν, είπαμε όμως πολλές φορές «πείτε μας τι έχει κάνει, κι αν είναι σεξιστής/παραβιαστικός/βιαστής/οτιδήποτε θα τον απομονώσουμε και θα τον δείρουμε κι εμείς μαζί. Θέλουμε απλώς να μάθουμε τι έχει γίνει». Αντίθετα από αυτά τα άτομα ακούστηκαν φράσεις όπως «Ποια είσαι εσύ μωρή», «φύγε από δω μωρή καριόλα», «εγώ είμαι φεμιναζί», «δε ντρέπεσαι να πιστεύεις έναν είναι sis straight λευκό άντρα», «εγώ θα σου μάθω ποιά είναι η πατριαρχία και ο σεξισμός».
Σαν ομάδα έχουμε βρεθεί στη δυσμενή θέση να γνωρίζουμε πως ψιθυρίζονται βαριοί χαρακτηρισμοί για τον σύντροφό μας και κατηγορίες τις οποίες υποτίθεται πως κάποιες/οι γνωρίζουν όμως κανείς/καμιά δεν παίρνει την ευθύνη ή την πρωτοβουλία να μας γνωστοποιήσει. Παρ’όλα αυτά δεχόμαστε πιέσεις για να τον απομονώσουμε. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, δε επιθυμούμε να αποκλείσουμε κανέναν,τουλάχιστον όχι μέχρι να γίνει μία σοβαρή τοποθέτηση γραπτή ή προφορική που να αναφέρεται σε συγκεκριμένα γεγονότα. Χαρακτηρισμοί όπως «είναι βιαστής!», «είναι σεξιστής» από ένα ωρυόμενο πλήθος, χωρίς να είμαστε καν σε θέση να εντοπίσουμε τις φάτσες από τις οποίες εκστομίζονται οι συγκεκριμένοι χαρακτηρισμοί για εμάς δεν αποτελούν κατηγορία αλλά οχλαγωγία.
Φυσικά τίποτα απ’τα παραπάνω δε σημαίνει πως δε συνεχίζουμε να επιθυμούμε να βγάλουμε μία άκρη σε αυτό το μπλέξιμο χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις προσωπικές μας σχέσεις. Έχουμε τα αυτιά και τα μάτια μας ανοιχτά για να ακούσουμε ή να διαβάσουμε οποιοδήποτε περιστατικό, αρκεί αυτό να γίνει μέσα από μία πολιτική διαδικασία. Και φυσικά έχουμε την ευαισθησία και το νοιάξιμο αυτό να μη γίνει με έναν τρόπο που θα φέρει σε δύσκολη θέση το άτομο που ίσως έχει υποστεί τη σεξιστική/κακοποιητική συμπεριφορά. Για εμάς, από την παρενόχληση μέχρι το βιασμό πέρα από ένα προσωπικό τραυματικό βίωμα είναι ένα σοβαρότατο πολιτικό/κοινωνικό ζήτημα. Γι’ αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη σοβαρότητα, δημοσιότητα και ενημέρωση όπως κάθε άλλο σοβαρό πολιτικό ζήτημα και όχι να ψιθυρίζεται σε πηγαδάκια και να κουτσομπολεύεται σε ομαδούλες. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να ενθαρρύνουμε και να ενδυναμώνουμε οποιοδήποτε άτομο να εκφράζεται ανοιχτά καθώς όλη η ντροπή ανήκει στον βιαστή/σεξιστή/παραβιαστικό αλλά και σε όποια/ον αναπαράγει την κουλτούρα που λέει ότι το θύμα θα πρέπει να αισθάνεται ενοχή ή μειωνεκτικά για ότι του έκαναν. Εμείς για ακόμη μια φορά ξεκαθαρίζουμε πως δεν έχουμε ιδέα για ποιό πράγμα κατηγορείται ο σύντροφός μας, καθώς δεν μας έχει γίνει καμία απολύτως ενημέρωση και από τους συγκεχυμένους υπαινιγμούς που ακούγονται δεν είμαστε σε θέση να παράγουμε ούτε καν υποθέσεις. Αν ως σεξιστική πράξη εννοούν όσα αναφέρει στο κείμενό του ο Π, εμείς με τα αναλυτικά εργαλεία που διαθέτουμε διαφωνούμε. Αν παρ’όλα αυτά κάποιες/οι θεωρούν πως ερμηνεύουν τα πράγματα μ’ ένα πιο πολύπλευρο σκεπτικό απ’ το δικό μας, έχουμε ήδη δηλώσει πως είμαστε πρόθυμες/οι να ακούσουμε την ανάλυσή τους.
Αυτό δε σημαίνει πως θα ανεχτούμε κανενός είδους ειδήμονα και καμιά παρόμοια συμπεριφορά. Την Κυριακή βρεθήκαμε σε αυτοάμυνα, δεν είχαμε πρόθεση/επιθυμία να τραυματίσουμε κανέναν/καμία και είναι λύπη μας που συνέβη κάτι τέτοιο, όμως εισπράξαμε λεκτική και σωματική βία στην οποία εξαναγκαστήκαμε να απαντήσουμε ώστε να καταφέρουμε να βγούμε αλώβητοι/ες. Δεν επιθυμούμε ούτε επιδιώκουμε να εμπλακούμε ξανά σε κανενός είδους διαπληκτισμό, όμως δηλώνουμε πως θα υπερασπιστούμε τους/ις εαυτούς/ες και τις αξίες μας μέσα από ανοιχτές διαδικασίες. Άλλωστε ουδέποτε στήσαμε καρτέρι συγκεντρώνοντας συντριπτική πλειοψηφία ακόμη και με άτομα άσχετα με τη συνέλευσή μας ή απειλώντας πως «θα φέρουμε και 10 άτομα απ’ την πλατεία». Τέλος η αίσθηση ιδιοκτησίας του χώρου από κάποια άτομα, κλείνοντάς στην μούρη την πόρτα του Πολυτεχνείου όχι μόνο σ’εμάς αλλά και σε οποιαδήποτε/ονδηποτε συντρόφισσα/ο διαφωνούσε με ότι συνέβαινε, παραπέμπει σε πρακτικές κι απόψεις που για εμάς δεν έχουν θέση στον αναρχικό χώρο. Με τα παραπάνω δεν επιθυμούμε να δημιουργήσουμε κλίμα πόλωσης σε μια περίοδο που το κίνημα δέχεται ολομέτωπη επίθεση, όμως θεωρούμε απαραίτητη τη γνωστοποίηση των γεγονότων όπως ακριβώς έγιναν.
-Ενάντια στο σεξισμό.
-Διαπόμπευση σε κάθε βιαστή.
-Για την ενδυνάμωση των γυναικών
-Για την υπεράσπιση των οριζόντιων διαδικασιών και των αξιών μας.
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ
E-MAIL: anarchy_perama@riseup.net
Υ.Γ.: Επειδή πολλά έχουν φτάσει στ’ αυτιά μας μέσα σε 2 μέρες, κανείς από τους 3 άντρες της ομάδας μας δε χτύπησε γυναίκα παρά τις συνεχείς δικές τους επιθέσεις. Ειδικότερα για τον Π, ακόμα και κατά την αποχώρησή μας μία γυναίκα που μας ακολούθησε για να συνεχίσει τον διαπληκτισμό τελικά τον χτύπησε και εκείνος ξανά δεν αντέδρασε καθόλου. Ο οποιοσδήποτε τραυματισμός προκλήθηκε από την άμυνα της συντρόφισσάς μας και αυτό το γνωρίζουν καλά και οι ίδιες αφού το σχολίασαν την ίδια στιγμή. Δεν είμαστε σε θέση ούτε επιθυμούμε να ελέγξουμε όσα ψιθυρίζονται και όσα κουτσομπολεύονται παρότι διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Γι’ αυτό από δω και πέρα θα απαντήσουμε μόνο σε επίσημες/συγκεκριμένες τοποθετήσεις.